اینجا الله حرف می زند...
قالَ الله عزّوجلّ:
***************************************************************
هر کس مرا دوست بدارد، دوست من است و من همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند و همدم کسی هستم که با من هم صحبت شود. کسی را بر می گزینم که مرا اختیار کند. مطیع کسی هستم که از من اطاعت کند. هر بنده ای که مرا دوست بدارد و من از قلب او این محبّت را ببینم، چنان او را دوست می دارم که کسی بر وی سبقت نگرفته باشد. و هر کس حقیقتا مرا طلب کند، مرا می یابد و هر کس غیر از من را طلب کند هرگز مرا نمی یابد. پس ای مردم روی زمین! غرور های خود را از خود دور کنید و به سوی من بیایید. با من اُنس بگیرید، تا من هم با شما مأنوس شوم و به محبّت شما پیشدستی کنم. بنده ی من، آنگاه که در برابر من به نماز می ایستی، شتاب مکن.
خداوند به ملکی که برای شخص مؤمن موکّل است تا هنگام بیماری از وی مراقبت کند، می فرماید:
بنویس برای این بنده ی مؤمنم همان اعمالی را که در حال سلامتی برایش می نوشتی. چون من هستم که او را بیمار کرده ام.
*******************************************************
نادَیتُمونِى
فَلَبَّیتکُم، سَأَلتُمُونِى فَاَعطَیتُکُم، بَارَزتُمونى فَأمهَلتُکُم،
تَرَکتُمونِى فَرَعیتُکُم، عَصَیتُمُونِى فَستَرتُکُم ، فَإن رَجعْتُم إلى
قِبلْتُکُم وَإن أدبرتُم عَنّى انتَظرتُکُم
مرا خواندید شما را اجابت کردم، از من خواستید به شما عطا نمودم، با من به جنگ و مخالفت برخاستید شما را مهلت دادم، مرا واگذاشتید شما را رعایت کردم، مرا معصیت کردید بر شما پوشاندم، اگر به من باز گردید شما را مى پذیرم و اگر از من روى بگردانید به انتظار شما خواهم بود.
إذا تَابَ الشیخ یقولُ الله عزّ وجلّ: الآن! إذا ذَهَبت قُوّتُک وَتُقطّعَت شَهوَتُک؟ بَلى أنا أرحَم الرّاحِمین، بَلى أنا أرحَم الرّاحمین.
هنگامى که پیرمرد توبه کند خداى عزّوجلّ مى فرماید: اکنون که قدرتت از دست رفته و میل و شهوتت قطع شده توبه مى کنى ؟ توبه کن که من مهربان ترین مهربانانم ، آرى من مهربان ترین مهربانانم.
*******************************************************
ای فرزند آدم!
مریض شدم به عیادتم نیامدی!
او با تعجب می گوید:
پروردگارا چگونه از تو عیادت کنم در حالی که تو پروردگار جهانیان هستی؟!
خدا می فرماید: بنده ی من مریض شد، چنانچه به عیادت او می رفتی هر آینه مرا در کنار او می یافتی.
از تو طلب آب کردم مرا سیراب ننمودی!
او می گوید: پروردگارا چگونه تو را سیراب کنم در حالی که تو پروردگار جهانیان هستی؟!
خدا می فرماید: بنده ی من از تو طلب آب کرد، چنانچه به او آب می دادی آن را در نزد من می یافتی.
از تو طعام و غذا خواستم مرا طعام ندادی!
او می گوید: پروردگارا چگونه تو را طعام دهم در حالی که تو پروردگار جهانیان هستی؟!
خدا می فرماید: بنده ی من از تو غذا و طعام خواست و اگر تو به او غذا می دادی آن را در نزد من می یافتی.
ای فرزند آدم!
به آنچه که به تو دادم راضی باش، از زاهدترین مردم خواهی شد.
ای فرزند آدم!
به آنچه که به تو واجب کردم عمل کن، از عابدترین مردم خواهی شد.
ای فرزند آدم!
از آنچه که بر تو حرام کردم دوری کن، از متّقی ترین مردم خواهی شد.
ای فرزند آدم!
سه مرحمت به تو نمودم:
پنهان نمودم از تو چیزهایی را که اگر خانواده ات علم به آنها پیدا می کردند، هرگز تو را پنهان نمی نمودند.
به تو وسعت در رزق و روزی دادم. آنگاه از تو قرض خواستم برای خودت، اما تو چیزی پیش نفرستادی.
هنگام مرگ به تو اجازه دادم در ثلث مالت تصرف کنی اما تو چیزی پیش نفرستادی
ای فرزند آدم!
چه بسیار بلاها که به واسطهء محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته، به دشمنی ام برخاستی.
***************************************************************
ای موسی!
هر‌که از گناهکاران نزد تو آمد و به تو پناه برد، بگو خوش آمدی و آسوده شدی، چه جایگاه بزرگی است پیشگاه خداوند عالم. و بر ایشان آمرزش بخواه و بر ایشان مانند یکی از خودشان باش.
ای موسی!
آن که بر من شوریده و گناه می کند تو را نفریبد. روزی مرا می خورد و دیگری را بندگی می کند... آن‌چنان او را به بند می کشم که راه گریزی نداشته باشد.
ای موسی!
آرزوهای بسیاری برای دنیا نداشته باش، زیرا دلت را سخت می‌کند و کسی که دلش سخت باشد از من دور می‌شود.
ای موسی!
علاقه به دنیا را در قلبت جای مده. چون در نزد من گناهی بزرگ تر از علاقه به دنیا نیست.
خانه ستمکاران جای تو نیست. جسمت را از آنجا (دنیا) خارج کن و قلباً از آن جدا شو.
دنیا خانه ی بدی است مگر برای کسانی که در آنجا عمل نیک انجام می دهند.
ای موسی!
آیا می دانی من چقدر به تو ترحم نموده ام؟ موسی گفت: تو از مادرم به من مهربان تری.
خداوند فرمود: موسی مادرت در اثر فضل من، بر تو ترحم می کرد. من بودم که او را بر تو مهربان ساختم و قلب او را پاک نمودم، تا او تو را پاک تربیت کند.
*******************************************************
ای داوود!
خودت و اصحابت را از همه ی شهوات برحذر بدار. زیرا دل هایی که اسیر شهوت دنیا باشند، عقلشان نمی تواند مرا درک کند.
ای داوود!
به مردم روی زمین از قول من بگو: هر کس مرا دوست بدارد، دوست من است و من همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند و مونس کسی هستم که با من هم صحبت شود. کسی را بر می گزینم که مرا اختیار کند. مطیع کسی هستم که از من اطاعت کند. هر بنده ای که مرا دوست بدارد و من از قلب او این محبّت را ببینم، چنان او را دوست می دارم که کسی بر وی سبقت نگرفته باشد. و هر کس حقیقتا مرا طلب کند، مرا می یابد و هر کس غیر از من را طلب کند هرگز مرا نمی یابد. پس ای مردم روی زمین! غرور های خود را از خود دور کنید و به سوی کرامت و مصاحبت من بیایید. با من مجالست و اُنس بگیرید، تا من هم با شما مأنوس شوم و به محبّت شما پیشدستی کنم.
